SAFFAT SURESİ

(56/37. sure)

Rahman ve Rahim Allah’ı adıyla...

1 Yemin olsun o saf bağlayıp dizilenlere/o saflar tutturup sıraya dizilenlere-o kanatlarını açıp toplayarak uçanlara,

2 O haykırarak sevk edenlere/o göğüs gererek durduranlara,

3 O Zikir okuyanlara,

4 Ki sizin ilahınız hiç kuşkusuz bir ve tektir.

5 Göklerin, yerin ve bu ikisi arasındakilerin Rabbidir O; doğuların da Rabbidir O.

6 Biz o yakın göğü bir süsle, yıldızlarla süsleyip donattık.

7 Ve her türlü inatçı-âsi şeytandan koruduk.

8 Onlar ne kadar çırpınsalar da o yüce konseyi dinleyemezler. Ve her taraftan atışa tutulurlar;

9 Kovulurlar. Ve onlar için, yakalarını bırakmayan bir azap vardır.

10 Yüce konseyden bir söz çalıp çarpan olabilirse de onun peşine hemen delici, alevli bir yıldız takılır.

11 Şimdi sor onlara: Yaratış ve yaratalış bakımından onlar mı daha güçlüdür, yoksa bizim yarattığımız şuurlular mı? Gerçek şu ki, biz onları bir cıvık çamurdan yarattık.

12 Ama sen şaşırdın, onlarsa alay ediyorlar.

13 Düşünüp taşınmaya çağrıldıklarında düşünmüyorlar.

14 Bir ayetle yüzyüze geldiklerinde, dudak büküp eğleniyorlar.

15 Şöyle dediler: "Bu, apaçık bir büyüden başka şey değildir."

16 "Öldüğümüz, toprak ve kemik haline geldiğimiz zaman mı? Biz gerçekten diriltilecek miyiz?"

17 "Önceki atalarımız da mı?"

18 De ki: "Evet! Ve, siz de! Aşağılanmış, ezilmiş olarak."

19 Müthiş bir komut sesidir O. Onlar öylece bakakalacaklar.

20 Şöyle derler: "Vay başımıza! Din günüdür bu!"

21 O yalanlayıp durduğunuz ayrım günüdür bu.

22 Toplayın o zulmedenleri; eşlerini de. O tapınıp durmuş olduklarını da toplayın:

23 Allah'tan başka tapınmış olduklarını. Sürün onları cehennemin yoluna.

24 Durdurun onları, çünkü hepsi sorguya çekilecekler.

25 Neniz var da birbirinize yardım etmiyorsunuz?

26 Edemezler! Bugün hepsi teslim bayrağını çekmiş durumdadır.

27 Birbirlerine dönerek bir şeyler sorup duruyorlar.

28 Dediler: "Siz bize sağ taraftan geliyordunuz."

29 Ötekiler dediler: "Hayır, siz zaten inanmıyordunuz?"

30 "Bizim size karşı bir sultamız yoktu. İşin esası şu ki siz azmış bir topluluktunuz."

31 "Rabbimizin sözü üzerimize hak oldu. Tadacağımızı elbette tadacağız."

32 "Sizi saptırıp azdırmıştık. Çünkü biz de sapıp azmış kişilerdik."

33 Onlar o gün azap içinde ortaklık kurmuşlardır.

34 İşte böyle yaparız biz suçlulara/günahkârlara.

35 Onlar, kendilerine, "Allah'tan başka ilah yoktur" dendiğinde, kibirleniyorlardı.

36 Ve şöyle diyorlardı: "Mecnun bir şair yüzünden ilahlarımız mı terk edeceğiz?"

37 Hayır, öyle değil! O, hakkı getirmişti. Diğer peygamberleri de tasdik etmişti.

38 Yemin olsun, siz o acıklı azabı mutlaka tadacaksınız!

39 Ve yalnız, yapıp ettiklerinizin karşılığıyla cezalandırılacaksınız.

40 Allah'ın içtenliğe erdirilmiş temiz kulları başkadır.

41 Onlar için belirlenmiş bir rızık vardır.

42 Çeşit çeşit meyveler vardır. İkramla karşılanan kişilerdir onlar.

43 Nimetlerle dolu cennetlerdedirler.

44 Karşılıklı koltuklar üzerindedirler.

45 Kaynaktan doldurulmuş kadehler dolandırılır çevrelerinde.

46 Bembeyaz, içenlere lezzet sunan kadehler.

47 Sersemletme/baş ağrısı yok onda. Sarhoş da olmazlar ondan.

48 Yanlarında, gözlerini onlara dikmiş, iri gözlü dilberler vardır.

49 Korunmuş yumurtalar gibidir onlar.

50 Birbirlerine dönüp bir şeyler sorarlar.

51 İçlerinden bir sözcü şöyle der: "Benim yakın bir arkadaşım vardı."

52 Derdi ki: "Sen gerçekten şunu tasdik edenlerden misin?"

53 "Biz, ölüp toprak ve kemik haline geldikten sonra, gerçekten cezalandırılacak mıyız?"

54 Dedi: "Siz de bir araştırır mısınız?"

55 Araştırdı, nihayet onu cehennemin ta ortasında gördü.

56 Dedi: "Vallahi, az kalsın sen beni de buralara düşürecektin."

57 "Rabbimin nimeti olmasaydı, kesinlikle ben de şurada toplananlar arasına girmiş olacaktım."

58 "Peki, biz artık ölmeyecek miyiz?"

59 "Sadece ilk ölümümüz; azaba da uğratılmayacağız, öyle mi?"

60 Doğrusu bu, büyük başarının ta kendisidir.

61 Çalışanlar, böylesi için çalışsınlar.

62 Ödül ve ikram olarak, bu mu daha hayırlı yoksa zakkum ağacı mı?

63 O ağaç ki, zalimler için onu bir fitne yaptık.

64 Cehennemin ta dibinden çıkan bir ağaçtır o.

65 Tomurcukları tıpkı şeytanların başlarıdır.

66 Onlar ondan mutlaka yiyecekler ve karınlarını onunla dolduracaklar.

67 Sonra onların, o yedikleri üzerine kaynar su karıştırılmış bir içecekleri vardır.

68 Sonra onların dönüşleri doğrudan doğruya cehennemedir.

69 Çünkü onlar, babalarını sapıtmış kişiler halinde bulmalarına rağmen,

70 Kendileri de hâlâ onların eserleri ardınca koşturuyorlar.

71 Yemin olsun, daha önce ilk nesillerin çoğu da sapmıştı.

72 Yemin olsun, onların içlerinde uyarıcılar görevlendirmiştik.

73 Bir bak, nasıl oldu uyarılanların sonu!

74 Ancak Allah'ın samimi, temiz kulları kurtuldu.

75 Yemin olsun, Nûh bize yakarmıştı da ne güzel karşılık vermiştik biz.

76 Ve kurtarmıştık onu da ailesini de o büyük sıkıntıdan.

77 Onun zürriyetini, evet onları kalıcılar yaptık.

78 Sonrakiler içinde, ona işaret eden bir şey bıraktık.

79 Selam olsun Nûh'a âlemler içinde!

80 İşte böyle ödüllendiririz biz, güzel düşünüp güzel davrananları.

81 O, bizim inanan kullarımızdandı.

82 Sonra ötekileri boğuverdik.

83 Hiç kuşkusuz, İbrahim de onun grubundandı.

84 Rabbine, tertemiz bir kalple gelmişti.

85 Babasına ve toplumuna sormuştu: "Siz neye kulluk/ibadet ediyorsunuz?"

86 "Allah'ın berisinden birtakım uydurma ilahları mı istiyorsunuz?"

87 "Âlemlerin Rabbi hakkında düşünceniz nedir?"

88 Bu arada İbrahim yıldızlara bir göz attı,

89 Şöyle dedi: "Ben hastayım!"

90 Bunun üzerine ondan gerisin geri kaçtılar.

91 O da onların ilahlarının yanına sokulup dedi: "Bir şey yemez misiniz?"

92 "Neniz var ki, konuşmuyorsunuz!"

93 İyice yanlarına sokulup sağ eliyle bir darbe indirdi.

94 Bir süre sonra, halkı koşarak İbrahim'e geldi.

95 İbrahim dedi: "Elinizle yonttuğunuz şeylere mi tapıyorsunuz?"

96 "Oysaki sizi de yaptığınız şeyleri de Allah yaratmıştır."

97 Dediler: "Şunun için bir bina yapın da bunu ateşin ortasına fırlatın!"

98 Ona tuzak kurmak istediler ama, biz onları sefiller, reziller haline getirdik.

99 İbrahim dedi: "Kuşkunuz olmasın ki ben Rabbime gideceğim, O bana kılavuzluk edecek."

100 "Rabbim, bana iyilik/barış sevenlerden birini lütfet!"

101 Bunun üzerine biz, İbrahim'e yumuşak huylu bir oğlan müjdeledik.

102 Çocuk onunla birlikte koşacak yaşa gelince, İbrahim dedi: "Yavrucuğum, uykuda/düşte görüyorum ki ben seni boğazlıyorum. Bak bakalım sen ne görürsün/sen ne dersin?" "Babacığım, dedi, emrolduğun şeyi yap! Allah dilerse beni sabredenlerden bulacaksın."

103 Böylece ikisi de teslim olup İbrahim onu şakağı üzerine yatırınca,

104 Biz şöyle seslendik: "Ey İbrahim!"

105 "Sen rüyayı gerçekleştirdin. İşte biz, güzel düşünüp güzel davrananları böyle ödüllendiririz."

106 "Bu, hiç kuşkusuz apaçık imtihanın ta kendisiydi."

107 Ve ona fidye olarak büyük bir kurbanlık verdik.

108 Sonra gelenler içinde onu hatırlatan bir şey bıraktık.

109 Selam olsun İbrahim'e!

110 Böyle ödüllendiririz biz, güzellik sergileyenleri!

111 O da bizim inanan kullarımızdandı.

112 Biz ona, hayrı ve barışı sevenlerden bir peygamber olan İshak'ı müjdeledik.

113 Ona da İshak'a da bereketler lütfettik. Onların zürriyetlerinden iyi düşünüp iyi davranan da var, öz benliğine açıkça zulmeden de var.

114 Yemin olsun, biz Mûsa ve Hârun'a da lütufta bulunduk.

115 Onları ve toplumlarını büyük sıkıntıdan kurtardık.

116 Onlara yardım ettik de galip gelenler kendileri oldular.

117 Onlara, açık-seçik bilgi sunun Kitap'ı verdik.

118 Her ikisini dosdoğru yola kılavuzladık.

119 Sonradan gelenler içinde, her ikisini hatırlatan bir şey bıraktık.

120 Selam olsun Mûsa'ya ve Hârun'a!

121 Güzel düşünüp güzel davrananları biz böyle ödüllendiririz!

122 O ikisi de bizim inanan kullarımızdandı.

123 İlyas da elbette ki peygamberlerdendi.

124 O da toplumuna şöyle demişti: "Hâlâ korkup sakınmıyor musunuz?"

125 "Bal'e yalvarıp yakarıyor, yaratıcıların en güzelini bırakıyor musunuz?"

126 "Sizin de Rabbiniz, önceki atalarınızın da Rabbi olan Allah'ı terk mi ediyorsunuz?"

127 Sonunda onu yalanladılar. Bu yüzden onlar mutlaka huzura getirileceklerdir.

128 Allah'ın samimi, seçkin kulları müstesna.

129 Sonrakiler içinde İlyas'ı hatırlatacak bir şey de bıraktık.

130 Selam olsun İlyas'a!

131 Güzel düşünüp güzel davrananları böyle ödüllendiririz biz.

132 Bizim inanan kullarımızdandı o.

133 Hiç kuşkusuz, Lût da peygamberlerdendi.

134 Onu ve ailesini toptan kurtarmıştık biz.

135 Ancak terk edilenler içinde kalan kocakarı hariç.

136 Sonra ötekileri yerle bir ettik.

137 Kuşkusuz ki, siz onların yanından sabahları geçiyorsunuz.

138 Geceleyin de. Hâlâ aklınızı işletmeyecek misiniz?

139 Yûnus da gönderilen elçilerdendi.

140 Hani o, dolu bir gemiye kaçmıştı.

141 Sonra kura çekti de kaybedenlerden oldu.

142 Derken, kendisini balık yutmuştu. O kendi kendini kınayıp duruyordu.

143 Eğer tespih edenlerden olmasaydı.

144 İnsanların diriltilecekleri güne kadar onun karnında kalacaktı.

145 Bir süre sonra onu, çıplak araziye attık. Hastalanmıştı.

146 Üzerine kabak cinsinden bir ağaç bitirdik.

147 Onu yüzbin kişiye yahut daha fazla olanlara elçi olarak gönderdik.

148 Onlar inandılar. Biz de onları bir vakte kadar nimetlendirdik.

149 Şimdi sor şunlara: "Kızlar Rabbinin de oğlanlar onların mı?"

150 Yoksa biz, melekleri, bunların tanıklık ettikleri bir sırada, dişiler olarak mı yarattık?

151 Dikkat edin, onlar, iftiralarının bir eseri olarak mutlaka şöyle diyecekler:

152 "Allah doğurdu!" Vallahi onlar yalancıdırlar.

153 Allah, kızları oğlanlara tercih mi etmiş?

154 Ne oluyor size, o nasıl hüküm veriyorsunuz?

155 Hâlâ düşünüp ibret almıyor musunuz?

156 Yoksa apaçık bir kanıtınız mı var?

157 Eğer doğru sözlülerseniz, hadi getirin kitabınızı!

158 Allah'la cinler arasında bir nesep oluşturdular. Yemin olsun, cinler de bilmiştir kendilerinin Allah huzuruna mutlaka getirileceklerini/cinler de bilmiştir, bunların Allah'ın huzuruna mutlaka çıkarılacaklarını.

159 Allah arınmıştır bunların nitelemelerinden.

160 Allah'ın samimi, seçkin kulları, bunların yaptıklarından uzaktır.

161 Siz ve kulluk ettiğiniz şeyler,

162 O'na karşı kimseyi fitneye düşüremezsiniz.

163 Cehenneme salınacak olan müstesna.

164 Bizim, istisnasız herbirimizin bilinen bir makamı vardır.

165 O saf saf dizilenler elbette biziz.

166 O durmadan tespih edenler elbette biziz.

167 O inkârcılar şunu da söylüyorlardı:

168 "Eğer katımızda öncekilere verilenlerden bir öğüt/bir düşündürücü olsaydı,

169 Elbette biz de Allah'ın samimi kullarından olurduk."

170 Fakat ardından onu inkâr ettiler. Yakında bilecekler.

171 Yemin olsun, elçi olarak gönderilen kullarımız hakkında şu sözümüz hükümleşmişti:

172 Onlar, yardım görenlerin ta kendileri olacaklar.

173 Ordularımız, galip gelenlerin ta kendileri olacaklar.

174 Bir vakte kadar onlardan yüz çevir!

175 Gözün, üstlerinde olsun; yakında görecekler.

176 Azabımız gelsin diye acele mi ediyorlar?

177 Azap, yurtlarına indiğinde, uyarılanların sabahı ne kötü olacaktır!

178 Yüz çevir onlardan belli bir vakte kadar!

179 Ve gör neler olacak. Onlar da görecekler.

180 Senin Rabbinin, o ululuk ve kudretin Rabbinin şanı yücedir onların verdiği sıfatlardan...

181 Selam olsun tüm hak elçilerine!...

182 Hamt olsun âlemlerin Rabbi Allah'a!...